Miniaturka - Przyjaciółki

 Z dedykacją dla mojej przyjaciółki Ali <3 
Pozdrawiam kochana.

Tytuł: Przyjaciółki

Osoby: Francesca i Camila

Autorka: Pani Dominguez

Uwagi: Lewa strona perspektywa Camili 

Z prawej perspektywa Francescay.

Zawsze mówiła że będzie przy mnie, i jest!

Zawsze obiecywała że będzie mnie wspierać,i wspiera!

Nie umie widzieć we mnie wad.

Każdą moją wadę przekształca w zaletę.

Umie mi wybaczyć.

Potrafi przyznać się do błędu.

Ma wiele zalet jak i wad ale to zawsze ona.

Wesoła, uśmiechnięta, pełna energii i optymizmu, ona jest 

jedyna, żadna by nie zrozumie mojej psychiki tylko ona ma ten dar. 

Tylko ona!

Jest dziwna, ma swoje humory ale zawsze rozśmieszy

gdy mam myślę że wszystko jest do dupy.

Potrafi pokolorować kolorowankę mojego szarego

życia. Bez niej byłam bym nikim.

Tylko ona ma te dar bycia najlepszym adwokatem 

gdy wpakuje się w kłopoty.

Ona, tylko ona! 

~~~~

Mówiła że będzie przy mnie ale zniknęła.

Mówiła że będzie mnie wspierać, wspierała?

Oczywiście że nie!

Dla niej już nie liczy się nikt oprócz jej głupkowatego chłopaka.

Świata po za nim nie widzi. Nie była na wystawie moich obrazów bo 

jej chłopak nie chciał. 

 Ona! Nie wychodzi ze swojego szkicownika 

w którym żyje. Nic tylko rysunki i szkice. 

Od kiedy zainteresowała się malarstwem i rysunkiem 

świata po za tym nie widzi. 

Nie można pogadać z jej chłopakiem jak i moim 

najlepszym przyjacielem bo jest zazdrosna.

Najpierw traci dla niego głowę a później oskarża 

mnie że nauczyciele się na nią uwzięli bo z szóstek i piątek

zrobiły się tróje i dwóje ale czy ja latałam za chłopakiem

a nauka zeszła na drugi plan? Nie!  

Niby ma się za najlepszą, wcale taka nie jest. 

Podrywa mojego chłopaka, a do tego przez jej wystawy 

na których muszę być bo ona mnie prosi zaniedbuję naukę.

Do tego jest pupilkiem wszystkich nauczycieli

Gh...

~~~~

 Nie wybaczyłam jej teraz żałuję, Dziś wyjeżdżam już na

zawsze na drugi koniec świata. Już nigdy sobie nie wybaczymy.

Dlaczego nie mogę jej teraz przeprosić ale już za późno.

Wyjeżdża? Dlaczego? Dlaczego nie mogę 

jej teraz zobaczyć i przeprosić? Jest to moja przyjaciółka, 

bratnia dusz. Ta dziewczyna byłą dla mnie jak siostra, osoba której 

zawsze zaufam. 

Teraz marzę o tym aby ją teraz zobaczyć.

Przepraszam...

Ja też...

~~~~~~~~~~~~

Zabijcie za to że 

przez miesiąc nic nie 

było na blogu, ale przechodziłam 

dużo w swoim życiu, nie chcę wam 

o tym opowiadać. 

Teraz dla wynagrodzenia taka 

miniaturka.

Pracuje nad kolejnym OS 

ale nie taki krótkim.

Mały spojler: Jak można zapomnieć o miłości?