Nienawidzę siebie.
Nienawidzę mojej twarzy, mojego ciała, środowiska, w którym żyję .
Jestem tak pełna nienawiści, że nawet nie wiem co z tym zrobić.
Oglądam zdjęcia w czasopismach i kiedy patrzę na siebie, nie lubię patrzeć, na to, co widzę.
Wiem, że oni nie pokażą ci rozstępów, podwójnych końcówek włosów i problemów z wyglądem - nie reprezentują takich ludzi, jak ty i ja.
Ironią jest to, gdy widzimy te wszystkie wiadomości, takie jak "bądźcie sobą" mówione przez różne gwiazdy. Kiedy dobrze wiedzą, że są częściowo winni za wszystkie nasze niepewności.
Od zawsze mówiono nam, żebyśmy były sobą, ubierały się jak chcemy, jednak wszyscy z góry narzucają nam jak ma wyglądać ideał kobiety, czy mężczyzny.. W innym przypadku, gdy jesteśmy inni, osoby przeciwnej płci nas nie polubią. Do dziś nie umiem rozmawiać bez słowa ' przepraszam' .. To tak jakby 20 miliardów razy przepraszać za bycie sobą..
Niekiedy wstaje w nocy i słyszę ciszę, która jest tak głośna, że mnie przytłacza. Nie mogę jeść, nie mogę spać.
Jestem wypełniona negatywnymi uwagami na mój temat, stałam się negatywna.. Ale kłamię i noszę na twarzy uśmiech, bo taką osobą chcę być - szczęśliwą, radosną i beztroską..
Ludzie mówią ' bądź pewna siebie', nie rozumieją, że męczy mnie wysłuchiwanie tego. Po prostu chcę, żeby ktoś dostrzegł jak bardzo wypełniona jestem nienawiścią, która mnie pochłania..
Ponieważ nie wychowałam się, aby być osobą zarozumiałą, kochać siebie i to kim jestem..
Nie.
Ja wiedziałam, że istnieją oczekiwania i ograniczenia, którym nie każdy może sprostać, oraz, że nie każdy toczy równą walkę.
Więc moją walką było pozbycie się nienawiści, którą byłam wypełniona.. Próbowałam z nią walczyć, ale było za późno..
Nie chciałam komplementów ani uwagi od przechodniów pragnęłam prawdziwej miłości, a nie takiej z internetu..
Bo wtedy zaczynasz tworzyć wizerunek, który jest doskonały, bez skazy i na którym jesteś szczęśliwa, bo uważasz, że to dobrze. Źle. Widzisz, nie można zapełnić pustki kłamstwami, nie można próbować pokonać lęku wysokości, skacząc z chodnika na drogę, czy z dywanu na podłogę..
Najbardziej winię moje środowisko, media, moich rówieśników - Zajęło mi to wiele lat. Że to nie wy, to ja. Jeśli chcę zmienić to, co czuję, muszę zacząć od wewnątrz. Muszę dostać się do mojej duszy i dowiedzieć się kim jestem..
Ponieważ nie mogę rozwiązać moich problemów za pomącą urządzeń elektrycznych ..
Odpowiedź pochodzi od tego, kim jestem głęboko w środku. Wszystkie te myśli i uczucia, które próbowałam tak rozpaczliwie ukryć.
Jestem w stanie o wiele więcej i nie muszę słuchać innych, bo wiem kim jestem..
Zobacz, kiedy otworzysz swój umysł, zaczynasz widzieć rzeczy wyraźnie - swój potencjał, ambicje i marzenia, - stajesz się wolna.
Więc po raz pierwszy od dłuższego czasu chcę oddychać - dziś wybrałam siebie .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz